Nieprzewidywalność współczesnych zagrożeń zmusza specjalistów ds. bezpieczeństwa do ponownej oceny swojego podejścia do szerokiego tematu zapewnienia ochrony. W niniejszym artykule przedstawimy, jak specjaliści ds. bezpieczeństwa mogą sprostać aktualnym zagrożeniom.
Obecnie wiele typów miejsc, placówek jest uznawana za podatne na potencjalne próby ataku, co wymusza na zarządcach zapewnienie odpowiednich środków bezpieczeństwa. Obejmuje to tzw. Infrastrukturę krytyczną – począwszy od elektrowni, centrów danych, po obiekty publiczne, w których codziennie występuje duży przepływ osób.
Stwórz jasną strategię bezpieczeństwa
Skuteczna ochrona obiektu to połączenie środków ochrony fizycznej z zabezpieczeniami elektronicznymi, takimi jak systemy biometryczne czy systemy wykrywające włamania. Jednak sukces nowoczesnych systemów ochrony w dużej mierze sprowadza się do infrastruktury oraz szybkiej gotowości działania.
Niezbędne zatem jest przygotowanie odpowiedniej strategii, a podejście do planowania w każdym konkretnym miejscu, powinno być zdefiniowane przez następujące, podstawowe czynniki:
- rodzaj prowadzonej działalności na terenie obiektu
- środowisko otaczające chroniony obiekt
- zdolność i szybkość reagowania lokalnych służb ratunkowych
- potencjalny wpływ ataku na funkcjonowanie jednostki
- zakres, w jakim można kontrolować przepływ osób i towarów
Odstraszanie, wykrywanie, opóźnianie, obrona
Aby skutecznie chronić dany obiekt, zalecane jest przygotowanie systemu ochrony złożonej z sekcji lub sektorów. Pozwoli to na odpowiednie podejście do spraw bezpieczeństwa i sprawi, że będziemy przygotowani na każdą ewentualność.
Uzupełniające się wzajemnie sekcje, najpierw przeciwdziałają zagrożeniu, następnie minimalizują jego następujące konsekwencje, w przypadku, kiedy zagrożenie zostanie zrealizowane.
Takie podejście można podzielić na cztery kluczowe obszary – odstraszanie, wykrywanie, opóźnianie, obrona.
1. Odstraszanie
Odstraszanie jest idealnym rozwiązaniem. Może być ono szczególnie skuteczne w walce niedoświadczonymi „samodzielnymi wilkami”, których można stosunkowo łatwo odstraszyć oczywistymi przeszkodami uniemożliwiającymi potencjalnie łatwy atak na dane miejsce.
Wspomniane odstraszacze mogą mieć charakter fizyczny (bramki, bariery) lub psychologiczny (monitoring wizyjny), ale oba służą w jednym celu. Mają sygnalizować, że obiekt jest stale chroniony.
Bardziej rozbudowaną opcją jest kontrola dostępu, posiadająca systemy chroniące osoby cywilne oraz obszary, regulujące przyznawanie dostępu do konkretnego obszaru. Różne opcje będą przystosowane do różnych typów obiektów i lokalizacji. Bramki szybkie polecane są do miejsc o dużym natężeniu ruchu, podczas gdy miejsca o podwyższonym rygorze mogą wymagać zastosowania rozwiązań o wzmożonych środkach ostrożności, takich jak śluzy osobowe czy drzwi bezpieczeństwa.
2. Wykrywanie
W przypadku, kiedy środki odstraszające nie zdołają powstrzymać potencjalnego ataku, ważne jest to, aby odpowiednie służby zostały natychmiastowo poinformowane o powstałym zagrożeniu.
Tradycyjne alarmy antywłamaniowe obejmują detekcję w miejscu wejścia na teren obiektu, lub ważnych pomieszczeń np. sejfu. W przypadku, kiedy intruz przedostanie się przez punkt wejścia, powinien zostać automatycznie wykryty i stale monitorowany przez system CCTV lub systemy oparte o sensory korzystające z wiązek światła ultrafioletowego lub podczerwieni.
W sytuacji, kiedy upoważniony do ochrony personel jest już obecny na miejscu, intruz może zostać wykryty, na podstawie braku czytnika RFID lub coraz częściej za pomocą technologii rozpoznawania twarzy, lub chodu.
3. Opóźnianie
Kolejnym krokiem powinno być maksymalne utrudnianie ewentualnego ataku. Takie działanie daje cywilom, personelowi oraz służbom ratunkowym więcej czasu na reakcję i jeśli jest to konieczne, ewakuację z miejsca zagrożenia.
Po raz kolejny świetnie do tego sprawdzi się system kontroli dostępu, będący skuteczną barierą dla napastnika.
Dodatkowe systemy opóźniające działanie napastnika obejmują wszystko, począwszy od odpornych na ataki drzwi i okien, po elementy ochrony perymetrycznej, które umieszczone są na zewnątrz terenu. Przeszkody te są obowiązkowe, ponieważ stanowią one dodatkowe zapory, które napastnik musi sforsować.
4. Obrona
Istnieją również krytyczne środki bezpieczeństwa, służące do ochrony najcenniejszych miejsc oraz przedmiotów w danym obszarze. W takim przypadku stosuje się warstwy ochronne, w skład których wchodzą systemy ochrony perymetrycznej, zainstalowane na zewnątrz obiektu oraz systemy kontroli dostępu wewnątrz budynku, mówimy wtedy o tzw. „cebuli bezpieczeństwa” (security onion).
Sercem tego rozwiązania są najbardziej rozbudowane systemy obronne - sejfy i skarbce. Dostępnych jest wiele opcji, w tym sejfy ognioodporne i skarbce, które wykazują odporność na działanie materiałów wybuchowych oraz diamentowych wierteł rdzeniowych. Audyt bezpieczeństwa i wynikająca z niego strategia skutecznie określą wymagany poziom zabezpieczeń.
Dowiedz się więcej o rozwiązaniach Gunnebo Entrance Control.